Gaat het lukken, deze relatie? Wim en Ineke.

 In Praktijkcases

De namen en plaatsen in deze blog zijn altijd gefingeerd.

Wim en Ineke waren jaren gelukkig getrouwd, Ineke had al een kind uit een eerdere relatie maar Wim voedde ook deze jongen liefdevol op. Samen kwam er nog een prachtige dochter. Er leek geen vuiltje aan de lucht. Er werd hard gewerkt en er de tijd voor elkaar schoot er nog weleens bij in.

En natuurlijk vielen er in de drukte weleens lelijke woorden, maar ja, die waren niet zo van betekenis vond Ineke. Totdat Wim als een schicht aan een heldere hemel zei, dat hij zo niet verder wilde. In tranen belde Ineke mij op, dit is niet wat ze bedoelde, natuurlijk was ze af en toe wel pittig, maar ze had nooit een idee dat ze daar Peter mee raakte. Alles leek toch goed te gaan.

Na de TOB-lijst (hoe toegankelijk ben je, hoe kan ik je bereiken; ontvankelijk, kan ik er op vertrouwen dat je je emotioneel voor me openstelt; en betrokken; weet ik dat je me in mijn waarde laat) zijn we gaan kijken naar de duivelse dialogen, het zijn vertrouwde patronen. Zoek de boef, wie is de schuldige van de twee; de protestpolka, ik kan het nooit goed doen volgens jou en verstijf en vlucht, de meeste oere reactie van de mens als hij zich niet velig voelt.

Ja, en Wim bleek te vluchten, iets wat Ineke helemaal niet wilde. Zij met haar goede bedoelingen kon dat toch niet veroorzaken. We hebben gekeken naar hun beide achtergronden, wat heb je geleerd van huis uit, wat pas je nog toe, is het goed voor de ander dat je doet, wat je doet? Ineke vond het moeilijk zichzelf toe te staan dat ze Wim nodig had, het zou haar onafhankelijk aan tasten. Maar de basis van een goede relatie is verbondenheid, “Hou me vast” zoals Sue Johnson het kort en krachtig verwoordt. Na een aantal sessies werd steeds duidelijker wat ze van elkaar nodig hadden en ik dacht dat we klaar waren met het traject.

Maar toen kwam er nog een aap uit de mouw. In de periode dat de relatie gespannen was, bleek Wim echt gevlucht, een mooie collega had hem in haar bed weten te krijgen, ja en met toestemming van Wim.

Een nieuw deel van de gesprekken startte, kan je de ander vergeven dat hij letterlijk gevlucht is? Het heeft wat gesprekken geduurd, maar Ineke heeft hem het vergeven. De eenzaamheid die ze elkaar hadden gegeven in de relatie was de basis van het vreemdgaan.

Ze weten nu zo met elkaar om te gaan, dat ze zich veilig bij elkaar voelen, daar hebben beiden hard voor gewerkt. Ik heb er alle vertrouwen in dat dat nooit meer zal wijzigen.